Εάν καταλαβαίνουμε κάτι από την φετινή πορεία της ομάδας μας , είναι ότι δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε μία ρόδινη όπως η περσινή. Χρήζουμε άμεσης προσγείωσης και η αναγκή να συγκεντρωθούμε και να εξασφαλίσουμε την σωτηρία μας όσο πιο γρήγορα γίνεται επιτακτική.Με αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουμε να διεκδικήσουμε μία πρόκριση στα προημετελικά του Chl και ίσως την διεκδίκηση του Κυπέλου , μήπως μπορέσουμε να συμμετέχουμε στους Ευρωπαικούς θεσμούς και την επόμενη σεζόν.
Μας γνωρίζουν.
Δεν αποτελούμε ξανά την σύγχρονη σταχτοπούτα που όλοι εντυπωσιάζονται και συμβάλλουν στο παραμύθι μας παίζοντας με αφέλεια. Είμαστε οι Πρωταθλητές Αγγλίας και μας αντιμετωπίζουν με αυτόν τον τρόπο. Δεν ξεχύνονται στην επίθεση δίνοντας μας χώρους, αλλά μας περιμένουν και γνωρίζουν τα ευάλωτά μας σημεία.
Γνωρίζουν τί σημαίνει να αγωνίζεται ο Wasilewski , γνωρίζουν τi σημαίνει να παίζει ο Amartey και γνωρίζουν την διαφορά του Fuchs με τον Chilwel.Αντιλαμβάνονται πόσο ταχύς είναι ο Jamie Vardy . Δεν έγινε ξαφνικά παικταράς στα 29 του και μετά έπεσε. Είναι ένας καλός παίκτης , με συγκεκριμένες δυνατότητες και ίσως μπορούσε να αγωνίζεται σε μία καλύτερη ομάδα, αλλά εώς εκεί.
Coach Ranieri
Σήμερα δεν υπάρχει όμως κάτι θετικό. Δεν μπορεί ο Drinkwater να κάθεται στον πάγκο για να παίζει ο Amartey. Δεν μπορεί ο Mαhrez να ξεκουράζεται , ενώ ξέρουμε πως σε 10 μέρες αποχωρεί για το Κόπα Άφρικα. Δεν μπορεί να παίζει ο Wasilewski. Για όνομα του Θεού. Ας παίξουμε με 10. Είναι ακατάλληλος για ποδόσφαιρο και η φράση ''επιρρεπής στα λάθη'' είναι κάτι παραπάνω από κοπλιμέντο για εκείνον. Θα μπορούσε άνετα να κάνει μια καριέρα στο Smackdown , ίσως στο Rugby , αλλά όχι στο ποδόσφαιρο και ΌΧΙ εις βάρος μας.
Αποτίμηση 2016.
Η χρονιά στα δικά μου τα μάτια δεν είναι καθόλου αποτυχημένη. Είμαστε στους 16 του Champions League με μία καταπληκτική πορεία και στο Πρωτάθλημα βρισκόμαστε 3 πόντους πάνω από την ζώνη του υποβιβασμού , δίχως να παίζουμε καλό ποδόσφαιρο. Στα θετικά πιστεύω πως μόνο πρόοδος μπορεί να υπάρξει σε αυτήν την ομάδα, αλλά πλέον δεν πρέπει να γελιόμαστε , είναι αναγκαιότητα να ξεφύγουμε μερικούς πόντους από το ''relegation''. Νομίζω πως η νοοτροπία της ομάδας χρειάζεται αλλαγή . Η στοχοποίηση των παιχνιδιών είναι απαραίτητη !(δεν μπορούμε να τα δίνουμε όλα ενάντια στην City και να παίρνουμε έναν βαθμό από Stoke και Everton.).
Αγωνιστικά.
Δεν ήθελα ιδιαίτερα να ασχοληθώ με την αγωνιστική μας εμφάνιση. Είναι ξεκάθαρο πως έπρεπε ο Amartey να ξεκινήσει ως κεντρικός αμυντικός και ο Drinkwater στο κέντρο , ώστε ο Wasilewski να βρίσκεται εκεί που ανήκει (σ.σ στην εξέδρα).
Έχοντας το ως κανόνα πλέον ο Κος Ranieri , έκανε τις διορθωτικές αλλαγές (Drinkwater, Mahrez , Ulloa) και η ομάδα μεταμορφώθηκε στο δεύτερο μέρος. Πιέσαμε αρκετά , αλλά το γκολ δεν ήρθε. Κάποια στιγμή όμως πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί σπαταλάμε τον χρόνο μας εώς την πρώτη αλλαγή και δεν ξεκινάμε το σχήμα διαφορετικά;
0-2
Λίγο πριν την λήξη , ο Captain έκανε γκέλα , έπειτα όμως χτύπησε 3 φορές τον αντίπαλό του για να πέσει κάτω , έσπρωξε , τράβηξε , αλλά νομίζω πως ούτε μπουλντόζα δεν μπορεί να συγκρατήσει τον Romeo Lukaku.
Στάθηκε όρθιος , προφανώς προσπέρασε σαν κώνο στην προπόνηση τον Wasilewski (μου έκανε τρομερή εντύπωση βέβαια πως ήταν στην θέση του) καιμετά τέλειωσε και τον Kasper.
Αλεξίπτωτο
Στην εικόνα μπορείτε κάλλιστα να φανταστείτε πως στην θέση του τρελού αλεξιπτωτιστή βρίσκεται η ομάδα μας. Βρισκόμαστε σε ελεύθερη πτώση και το τοπίο στο οποίο πηγαίνουμε μοιάζει ειδυλλιακό. (για παράδειγμα 8 του Chl) . Όμως χρειάζεται προσοχή , γιατί εάν δεν ανοίξει το αλεξίπτωτο , τότε η σύγκρουση θα είναι θανάσιμη. Θεωρώ, πως μπορούμε να τα καταφέρουμε και στο τέλος να προσγειωθούμε και να είμαστε ευτυχισμένοι, αλλά για αυτό χρειάζεται αλλαγή νοοτροπίας. Δεν μπορούμε να κερδίζουμε τους πάντες , μπορούμε όμως να κερδίζουμε αυτούς που πρέπει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου