Οι αλεπούδες μοιάζουν αγνώριστες , έπειτα από την φυγή του Κυρίου Ranieri. Μετρούν δύο συνεχόμενες νίκες , γεγονός που είχε να συμβεί από τον Απρίλιο του 2016 και το περασμένο πρωτάθλημα. Ο αγώνας με την Arsenal έχει αναβληθεί ,ώστε να είναι οι ομάδες ξεκούραστες για την κορυφαία Διασυλλογική Διοργάνωση , ενώ η διαφορά μας από την ζώνη του υποβιβασμού έχει ανέβει ξανά στους 5 πόντους. Η αισιοδοξία κατακλύζει το στρατόπεδο των μπλε και τα χαμόγελα επιστρέφουν στην ομάδα.
Δεν ξέχασαν να αγωνίζονται.
Είναι νωρίς ακόμα για να εξάγουμε συμπεράσματα , όμως μπορούμε με ασφάλεια να πούμε ότι οι παίκτες δεν ήθελαν άλλο τον Κύριο Ranieri. Δεν αφουγκράζομαι την αίσθηση του περισσότερου κόσμου , όπου δηλώνει αντιμέτωπος στην ομάδα και εναντιώνεται στους ποδοσφαιριστές . Πιστεύω πως κάθε χρονιά οι στόχοι αλλάζουν και πρέπει να μπορεί η ομάδα να ανταπεξέλθει . Από μία μικρομεσαία ομάδα που πάλευε για την σωτηρία της , έχουμε μετατραπεί σε Πρωταθλήτρια Αγγλίας και οι στόχοι του club ήταν διαφορετικοί. Από ότι φάνηκε, η τρομερή χημεία που υπήρχε στις Αλεπούδες είχε χαθεί και κάποια ριζική αλλαγή έπρεπε να πραγματοποιηθεί. Συνεχίζω να μην γνωρίζω εάν η απομάκρυνση του προπονητή ήταν η σωστή λύση και ειδικότερα το γεγονός πως η ομάδα είναι ακόμη ξεκρέμαστη με ξεπερνάει.
Αγώνας.
Η Hull έπειτα από την απομάκρυνση του Snodgrass τον Φλεβάρη φαντάζει ως το μεγαλύτερο φαβορί για υποβιβασμό και όπως φαίνεται πολύ δύσκολα θα τον αποφύγει. Ο Marco Silva προσπάθησε να βελτιώσει την κατάσταση και έδωσε ελπίδες στις Τίγρεις , αλλά το ποιοτικό υλικό που διαθετει δεν είναι επιπέδου Premier League , ειδικά αφού έχασε τον καλύτερό της παίκτη και η νίκη ήταν καθόλα δίκαιη για την αγαπημένη μας ομάδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου